روابط عمومی دانشکده پزشکی
"به جوانان اعتماد کنیم" به نقل از دکتر حیدرنیا متخصص پزشکی اجتماعی
"به جوانان اعتماد کنیم" به نقل از دکتر حیدرنیا متخصص پزشکی اجتماعی
بنام خدا
به جوانان اعتماد کنیم
در این روزهای اخیر، با تغییر مدیریت در دانشگاه بازار "داد و ستد" مسئولیت ها و پست ها داغ است و تااندازه ای هیجان انگیز. برای همه عزیزانی که قبول مسئولیت کرده اند ارزوی موفقیت دارم البته به شرطه ها و شروطه ها ( به شرطی که در ابتدای پذیرش مسئولیت اینگونه نیت کرده باشند" قبول مسئولیت میکنم قربتا الی الله" ).
در این میان یک انتخاب بیشتر از همه نظر من را جلب کرد. انتخاب یک فرد جوان به معاونت دانشجوئی و فرهنگی دانشکده پزشکی.
به رئیس محترم دانشکده پزشکی جناب اقای دکتر طبیبی به خاطر این انتخاب "منطقی و شجاعانه" و به اقای دکتر کرامتی نیا نیز به خاطر این پذیرش "اگاهانه وشجاعانه" تبریک عرض میکنم.
ذینفعان و ذی مدخلان این انتخاب.
1 – ریاست محترم دانشکده پزشکی، با انتخاب یک فرد جوان به عنوان معاونت فرهنگی اقدامی "منطقی و شجاعانه" کرده است. منطقی، از این دیدگاه که کار فرهنگی جوانان را به جوانان واگذار و شجاعانه، از این زاویه که محافظه کارانه نگفته اند که محیط دانشجوئی محیطی پر شور و پر هیجان است و فردی مسن بهتر میتواند این شور و هیجان را کنترل کند.
2 – "دانشجویان و دستیاران" باید خوشحال باشند که فردی از جنس خودشان این مسئولیت را عهده دار شده است و به پاس ان، با عمل و رفتار خود این حرکت را تقویت کنند.
3 – سیستم باید خوشحال باشد که "نیرویی قوی" را برای اینده پرورش میدهد که خود در سطحی بالاتر از ان استفاده خواهد کرد.
4 – دکتر کرامتی نیا باید شکر گزار باشد که چنین مسئولیت خطیری را به او واگذار کرده اند. و البته میداند که مسئولین قبلی این حوزه همه از بزرگان و شایسته های دانشکده بوده اند.(تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف. مگر اسباب بزرگی همه اماده کنی). و این اسباب بزرگی پشتکار، تلاش، تفکر و استفاده از مشاوره دیگران است و ..
داستان
نقل است که در مجلسی جوانی را به سخره گرفتند که این مسئولیت که تو پذیرفته ای بس خطیر است. قدرت و شور جوانی میخواهد و تجربت کافی و این دومی در تو مهیا نیست. جوان گفت: اولی را دارم و دومی را با مشاوره پیران به وام خواهم گرفت ودراینده این وام را به جوانان مسترد خواهم کرد. همگان از این سخن و خردمندی جوان به حیرت شدند که معنایی نهفته داشت بس عظیم.و پیری فرهیخته گفت جوان قرص و محکم برو دانم که کار را به انجام خواهی برد.
پایان